کد مطلب:59728 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:274
همه در پاسخ گفتند:«آری ، خدا را گواه می گیریم». پیامبر (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) به دنبال این سخن ، بدون فاصله فرمود:«مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِیُّ مَوْلاهُ»؛ «هركس كه من مولا و رهبر او هستم ، پس علی (علیه السلام) مولا و رهبر اوست». پیامبر (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) با این سخن ، اطاعت از علی (علیه السلام) و ولایتش (یعنی رهبری و فرمانروائیش) را بر اُمّت واجب كرد چنانكه اطاعت و فرمانروایی خودش بر آنان واجب ، بود و در این مورد از آنان اقرار گرفت و آنان انكار نكردند. و این جریان نیز دلیل روشنی بر امامت و جانشینی علی (علیه السلام) است و هیچ گونه ابهامی در آن نیست.
دلیل دیگر، گفتار رسول خدا (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) در ماجرای «غدیر خُمّ» است كه همه امّت اسلامی برای شنیدن سخن آن حضرت در سرزمین غدیر، اجتماع كردند.[1] پیامبر(صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) در ضمن گفتارش به آنان فرمود:«اَلَسْتُ اَوْلی بِكُمْ مِنْكُمْ بِاَنْفُسِكُمْ؛ آیا من به شما از خودتان به خودتان برتر و سزاوارتر نیستم ؟»